Wiewiórka pospolita, wiewiórka ruda (Sciurus vulgaris) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych.




Występowanie
Występuje w Europie i Azji. Jest pospolita na terenie całej Polski.

Biotop
Występuje w lasach liściastych i iglastych, a także w parkach i zadrzewieniach.

Opis
Osiąga długość ciała 19-23 cm i ogona 15–20 cm, waga 250–340 gramów. Jest typowym zwierzęciem nadrzewnym. Grzbiet ubarwiony ma na kolor od rudego do ciemnobrązowego, spód ciała jest biały. Wiewiórki żyjące w Karpatach i Sudetach mają umaszczenie ciemniejsze – ciemnobrązowe. W zimie wszystkie wiewiórki zmieniają ubarwienie na popielate (szata zimowa).

Tryb życia
W dziupli ma swoje zapasy, zamieszkuje gniazda ptaków lub buduje je sama. Gniazda te buduje w koronach drzew, zwykle w rozwidleniu gałęzi. Buduje je z trawy i drobnych gałązek i wyściela mchami. Gniazda te mają jeden wejściowy otwór. Długi, puszysty ogon odgrywa ważną rolę podczas skoków - stabilizuje kierunek lotu. Jest aktywna w dzień. Jej pożywienie stanowią nasiona, pędy, grzyby, owoce, ale także owady, jaja i pisklęta. Gromadzi zapasy żywności, np. zakopując nasiona – przyczynia się w ten sposób do rozsiewu nasion drzew. Obserwowano też, że na gałęziach drzew suszyła grzyby.

Rozród
Ciąża trwa 38–39 dni. Samica rodzi w jednym miocie od 2 do 7 młodych. W ciągu roku wydaje zwykle 2–3 mioty. Młode rodzą się ślepe, otwierają oczy dopiero po miesiącu. Matka karmi je mlekiem przez 8 tygodni. Dojrzewają płciowo po 10–12 miesiącach życia. Wiewiórka żyje na wolności około 5 lat. Może być nosicielem wścieklizny.

Dwutygodniowa wiewiórka pospolita


Ochrona

W Polsce podlega całkowitej ochronie.





www.wikipedia.pl