Pyton królewski (Python regius) — gatunek węża z rodziny dusicieli, jeden z mniejszych przedstawicieli podrodziny pytonów. Dość często spotykany w hodowlach terraryjnych również w Polsce. Popularny głównie ze względu na ciekawe ubarwienie, stosunkowo niewielkie rozmiary, względną łatwość chowu.



Opis
    Niewielki dusiciel o krępej, masywnej budowie ciała, w przekroju nieco trójkątny. Łuski niewielkie, gładkie. Głowa raczej niewielka, wyraźnie oddzielona stosunkowo wąskim odcinkiem szyjnym. Wzdłuż pyska wyraźna linia jamek termoczułych. Ubarwienie - tło żółte, żółto-brązowe, beżowe, na nim czarne lub ciemnobrązowe cętki otoczone często prawie białymi obwódkami. Spód ciała biały lub kremowy z czarnymi plamkami. Obecnie wśród osobników dostępnych w sprzedaży można nabyć przeróżne formy barwne.
Rozmiary
    Długość ciała - zwykle ok. 120-150 cm, rekordowa 200 cm
Biotop
    Środowisko suche, sawanny, stepy, suche lasy.
Pokarm
    Małe ssaki, gryzonie. W warunkach hodowli terraryjnej zjada głównie myszy, szczury, chomiki, myszoskoczki, młode kurczęta. Osobniki pochodzące z odłowu mogą niekiedy sprawiać pewne trudności z przyjmowaniem pokarmu. Problem ten rzadziej dotyczy węży urodzonych w niewoli. Wśród osobników odłowionych często spotyka się różnego rodzaju infekcje układu pokarmowego.
Behawior
    W razie zagrożenia często zwija się w "kłębek" czemu zawdzięcza swoją anglojęzyczną nazwę - Ball Python. Aktywny nocą, dzień spędza w ukryciu.
Rozmnażanie
    Zapłodnienie ma zwykle miejsce w lutym bądź marcu, na gniazdo wybierają najczęściej nory drobnych ssaków, termitiery, wilgotne zagłębienia wśród skał i korzeni. Samica składa 5-8 jaj, którymi zwykle się opiekuje. Po około 2 miesiącach lęgną się 30-35 centymetrowe młode.
Występowanie
    Afryka Zachodnia i Środkowa (Sierra Leone, Sudan, Benin, Togo, Ghana i Senegal).
Uwagi
    Gatunek chroniony międzynarodową konwencją CITES oraz odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej. Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody wymaga rejestracji.