Żółwie ozdobne pochodzą z południowo-wschodniego Meksyku oraz środkowych stanów USA. Żyją na bagnach, jeziorach o mulistym dnie, mokradłach, stawach oraz dorzeczach wolno płynących rzek. Najczęściej spotykane są dwie odmiany: żółw żółtouchy (żółw żółtolicy) – Chrysemys scripta troostii oraz żółw czerowonouchy (żółw czerwonolicy) - Chrysemys scripta elegans. Żółw ozdobny większość czasu spędza w wodzie, a także lubi wylegiwać się w słońcu. Pancerz samców osiąga długość około 13 cm, zaś samic jest dłuższy i osiąga około 20 cm długości. Żyją bardzo długo i mogą osiągnąć nawet 75 lat. Pancerz składa się z dwóch części: plastronu – płaska cześć brzuszna oraz karapaksu – wypukła część płetwy grzbietowej. Obie części pancerza połączone są sztywnym spojeniem kostnym. Karapaks u młodych żółwi jest barwy jasnozielonej oraz jego kształt jest bardziej dachowaty. Z upływem lat staje się on bardziej oliwkowy. Żółwie ozdobne posiadają bardzo dobrze wykształcone ośrodki wzroku, równowagi i węchu. Rejestrują dźwięki, jednakże nie są w stanie określić z którego kierunku pochodzą.

Na zdjęciach Żółw Czerwonolicy




Dymorfizm płciowy

Rozróżnienie samca od samicy nie jest zadaniem trudnym. Najważniejszą cechą pozwalającą rozróżnić płeć jest kształt i wielkość ogona. Samce posiadają ogon u podstawy proporcjonalnie dłuższy i szerszy, natomiast otwór odbytowy usadowiony jest w większej odległości od nasady ogona. Dojrzały płciowo samiec posiada bardzo długie pazury na przednich kończynach. Ponadto część brzuszna pancerza u samca jest lekko wklęsła, zaś u samicy płaska.

Odżywianie

Żółwie ozdobne chętnie spożywają pokarmy takie jak: chude i surowe mięso cielęce, wołowe, indycze, serca wołowe, krewetki, kawałki ryb słodkowodnych i morskich, kurze jaja, dżdżownice, sałata, mlecz, szpinak, mniszek lekarski, rośliny wodne, pomidory, marchewki, cykorie, jabłka, ogórki, dynie, wiśnie, czereśnie, truskawki, gruszki, pomarańcze, arbuz, śliwki oraz preparaty wapienno-fosforowe. Każde podawane pożywienie powinno być świeże. Produkty twarde ścieramy na tarce, zaś owoce wypestkowujemy. Warzywa powinny być pokrojone w kostkę. Osobnikom młodym wskazane jest podawanie larw komarów, owadów, much, rureczników, małych rybek oraz cykorii i sałaty. W sklepach zoologicznych powszechnie dostępne są gotowe mineralizowane i witaminizowane karmy. Pokarmu podajemy tylko tyle, ile żółw jest w stanie zjeść w ciągu kilku pierwszych minut po podaniu. Przekarmianie może doprowadzić do zahamowania rozrodczości. Pokarm zazwyczaj podajemy 2-3 razy w ciągu tygodnia prosto do wody. Pokarm roślinny i zwierzęcy powinny stanowić po około połowy całego posiłku. Związki mineralne podajemy w ilości około 100 mg dla dorosłego żółwia raz na tydzień, zaś witaminy po jednej kropli dwa razy w tygodniu.



Akwaterrarium

Akwaterrarium powinno znajdować się w miejscu w którym nie będzie nastawione na przeciągi oraz wychłodzenie. Przegrzanie i przemarznięcie żółwia może skutkować chorobą. Pamiętajmy jednak, że są to zwierzęta bardzo ciepłolubne. Do ogrzewania stosujemy promienniki i żarówki. Umieszczamy je w rogu zbiornika nad częścią lądową, tak aby żółw mógł wybrać miejsce optymalne dla niego pod względem temperatury. Nad częścią lądową pod źródłem ciepła powinniśmy utrzymywać temperaturę 26-32 C, zaś w nocy około 21 C. Raz na jakiś czas należy kontrolować temperaturę za pomocą termometra. Raz na kilka dni powinniśmy wystawiać akwaterrarium na krótki czas na działanie promieni słonecznych. Akwaterrarium powinno być wielkości umożliwiającej żółwiom prowadzenie aktywnego życia. Wielkość zbiornika powinna charakteryzować się następującymi wymiarami: szerokość – cztery długości karapaksu, długość – sześć długości karapaksu żółwia, wysokość – około 60 cm (głębokość basenu powinna wynosić około 30 cm). Akwaterrarium powiększamy o 1/3 przy każdym następnym lokatorze. W takim zbiorniku musi znaleźć się część lądowa na której żółwie będą odpoczywać. Doskonale do takiego zadania nadaje się wyspa z kamieni lub półka z trudno gnijącego drewna. Wejście na wyspę lub półkę powinno być wygodne dla żółwi. Akwaterrarium powinno być częściowo przykryte szybą. Dna najlepiej nie przykrywać żadnym podłożem. Resztki nie zjedzone pokarmu powodują rozwój bakterii, zaś kał i mocz rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych. Z tych powodów należy dokonywać częstej podmiany wody. Dokonujemy jej po upływie kilku godzin od podania pokarmu. Temperatura świeżej wody powinna być taka sama jak starej wody. W przypadku dużych zbiorników możemy zastosować filtr akwarystyczny. Wówczas wymiana wody nie będzie musiała przebiegać tak często. Przy okazji podmiany wody dokonujemy czyszczenia szyb. Rośliny chętnie są zjadane prze żółwie. Z tej przyczyny umieszczamy je w miejscach niedostępnych. Najlepiej nadają się rośliny takie jak np.: rafidofory i filodendrony.

Zimowy sen

Żółwie ozdobne powinny zapaść w stan spoczynku od końca października do końca marca. Zimować mogą żółwie niezbyt młode, o długości pancerza powyżej 10cm, odpowiednio odżywione oraz zdrowe. Z zimowania rezygnujemy w przypadku osobników niedawno zakupionych, bardzo młodych lub chorych. Jeśli nie jesteśmy w stanie zapewnić odpowiednich warunków to najlepiej zrezygnować zimowania. Przed okresem hibernacji zwiększamy ilość witamin, zaś ilość pokarmu zmniejszamy na 2-3 tygodnie wcześniej. Na około 7 dni poprzedzających zimowanie zaprzestajemy podawania pokarmu w ogóle. Żółwie najlepiej zimować w wanience o głębokości odpowiadającej długości pancerza. Następnie żółwia wraz z wanienką wstawiamy do ciemnego miejsca z temperaturą na poziomie 4-5 C. Temperatura powyżej 6-7 C może spowodować przejście do aktywności, zaś poniżej zera przemarznięcie. Raz na jakiś czas kontrolujemy czy żółw nie obudził się. Ponadto co kilka tygodni częściowo podmieniamy wodę na świeża o takiej samej temperaturze. W przypadku przebudzenia umieszczamy go w temperaturze pokojowej i karmimy. Celową dehibernację przeprowadzamy przenosząc żółwia do właściwego miejsca oraz podnosząc stopniowo temperaturę.


                       
Rozmnażanie

W przyrodzie u żółwi okres rozrodczy trwa w lecie, natomiast w warunkach domowych może trwać przez cały rok. Największe nasilenie godów następuje w okresie od lutego do maja. Aby doprowadzić do godów należy obniżyć temperaturę o 3-4 C na okres dwóch miesięcy. Ponadto odłączamy samca od samicy oraz skracamy dzień świetlny do około 8 godzin na dobę. Następnie łączymy parę oraz stopniowo wydłużamy dzień przez około 25 dni do 12 godzin na dobę. W międzyczasie stopniowo podnosimy temperaturę do temperatury szczytu letniego. Jednocześnie przez ten okres raz dziennie spryskujemy akwaterrarium wodą. Najlepszym podłożem do składania jaj jest mieszanka ziemi z torfem lub torfu z piaskiem. Średnio samica składa około 10 jaj zakopując je w podłożu. Następnie złożone jaja odkopujemy i przenosimy do inkubatora. Pamiętajmy, aby nie zmienić położenia jaj, ponieważ może to spowodować obumarcie zarodników. Inkubator możemy zrobić samemu. Najodpowiedniej nadaje się do tego celu żaroodporne naczynie. W naczyniu umieszczamy wcześniej przygotowane podłoże i zakopujemy w nim jaja. Naczynie przykrywamy gazą, a następnie pokrywą. Aby zachować odpowiednią wilgotność raz na jakiś czas spryskujemy substrat. W inkubatorze należy utrzymywać temperaturę około 29 C. Od 70 do 102 dni trwa inkubacja jaj. Okres ten jest uzależniony od temperatury i wilgotności. Dzięki zębowi jajowemu żółwie wydostają się z jaj. Po wykluciu się żółwie pozostawiamy na około 2 dni w inkubatorze. Następnie przenosimy je do oddzielnego terrarium. Młode ważą 7-8 g, zaś długość ich ciała wynosi 29-31 mm.



Mam nadzieję, że udało mi się Państwa zaciekawić. Dziękuje za uwagę. Robert Szymański.

Redakcja serdecznie dziękuje za ciekawy artykuł.
Źródło: http://www.superakwarium.pl